4. บันเทิงเริงรมย์ในบ้านบาตร : จากสำนักหลวงประดิษฐ์ไพเราะ สู่ รำวงแห่งเดียวในพระนคร เมื่อยามว่างเว้นจากการทำงาน จากการตีบาตรของคนในชุมชน จึงทำให้เกิดวัฒนธรรมบันเทิงอย่างรำวง ขณะเดียวกันบ้านบาตรยังมีสำนักดนตรีที่มีชื่อเสียงอย่างสำนักดนตรีของหลวงประดิษฐ์ไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) มาตั้งแต่หลังจากที่ท่านได้ตั้งเรือนอยู่ในบ้านบาตร ในช่วงปี 2471 - 2512 อันเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อสำคัญของสังคมไทยเข้าสู่การเปลี่ยนผ่านสำคัญในเชิงสังคม เศรษฐกิจ การเมือง  ทำให้ที่แห่งนี้ได้กลายเป็นแหล่งบ่ม

3.1 สงกรานต์ ศรัทธาพ่อปู่ : ประเพณี ศรัทธา และความเชื่อคราอัคคีภัยในบ้านบาตร “พ่อปู่”  สิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่เคารพนับถือของคนในชุมชนบ้านบาตรมาอย่างยาวนาน โดยมีเรื่องเล่าจากชุมชนว่า มีชายสูงวัย รูปร่างสูงใหญ่ นุ่งขาวห่มขาว ผมเกล้ามวย ได้มาเข้าฝันชาวบ้านรายหนึ่ง ภายหลังจึงได้ปั้นรูปเหมือนจากดินเหนียว ตามความฝัน แล้วยกขึ้นเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของชุมชนคู่กับเตาแล่นบาตรโบราณ ในฐานะเครื่องมือและอุปกรณ์การทำบาตรที่เป็นเสมือนชีวิตและจิตวิญญาณที่สำคัญของคนในชุมชน ในทุก ๆ ปีช่วงเทศกาลสงก

2. จากเมรุวัดสระเกศ ถึง ศาลากลางบ้าน : พื้นที่ชีวิต กับกิจกรรมคนเป็น สู่ คนตาย 2.1 บ้านบาตร ป่าช้า และการมาของสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พรหมรังสี) ภาพ เมรุปูน  - ป่าช้าวัดสระเกศ (หอจดหมายเหตุแห่งชาติ : ภ 002 2-4 ) ความสำคัญของป่าช้าวัดสระเกศ เป็นพื้นที่เผาศพที่สัมพันธ์กับตำแหน่งการนำศพออกจากประตูและกำแพงเมืองพระนครในตำแหน่งที่เรียกว่า “ประตูผี” (ประตูสำราญราษฎร์)  โดยผู้ที่สามารถเผาศพด้วยเมรุปูนได้นั้นมักเป็นบรรดาเจ้านาย ที่มีฐานันดรศักดิ์ไม่สูงเท่ากับเจ้านายที่มีสิทธิ์เหมือนอย

นิทรรศการ  “ชีวิตและลมหายใจ บ้านบาตร”  เป็นนิทรรศการที่จะชวนทุกคนมาทำความรู้จัก “ บ้านบาตร”   ในฐานะชุมชนช่างฝีมือที่ยังคงสืบสานการทำบาตรมาเป็นระยะเวลายาวนาน  มีวิถีชีวิตและเรื่องราวของผู้คน ชุมชน เป็นเสมือนประวัติศาสตร์สังคม ที่บ่งบอกถึงตัวตนของคนบ้านบาตร ผ่านร้อน ผ่านหนาว และท้าทายสายธารของการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา   นิทรรศการในครั้งนี้นำเสนอมุมมองความเป็นบ้านบาตร 4 เรื่องราวหลัก คือ พื้นที่ ผู้คน ชุมชนช่างทำบาตรแห่งสุดท้ายในพระนคร, จากเมรุวัดสระเกศถึงศาลากลางบ้าน,...